ERZURUM Atatürk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Nilüfer Sabuncuoğlu Çoban, Türkiye’de her yıl yaklaşık 250 bin kişinin köpek saldırıları sonucu kuduz şüphesiyle aşı yaptırdığını belirtti. Sokak köpeklerinin yerinin sokaklar değil, barınaklar olduğunu belirten Çoban, “Sokak köpeklerinin sağlık ve üreme yönetimi, bakımı ve beslenmesi çok zor, neredeyse imkansız bir süreç. Ülkemizin neredeyse tamamında köpekler sahipleniliyor. coğrafi olarak doğru planlanmış, bölgeye özel tasarlanmış ve yapım maliyeti düşük, çok bölmeli barınaklarda rahat yaşayabilirler.
Atatürk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Besleme ve Hayvan Besleme Anabilim Dalı. Nilüfer Sabuncuoğlu Çoban, sayıları milyonları bulan köpekler; çocuklara, engellilere, yaşlılara ve diğer canlılara zarar verme ihtimalinin her geçen gün arttığını bildirdi. Bugün insanların köpeklerin saldırısına uğradığını belirten Çoban, “Sürü halinde yapılan saldırı sonucu yaşlı ve çocuklar yaralanıyor, çocuklarımız ve gençlerimiz sokak köpeklerinin saldırısından kaçarken trafik kazaları geçiriyor ve hayatlarını kaybediyor. Yaşlılar veya çocuklar işe giderken, okula giderken, yürürken veya sokağa çıktıklarında gerginlik ve endişe yaşıyorlar.Korkuyorlar.Gelişmemiş ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de her gün yüzlerce ‘şüpheli kuduz ısırığı vakası’ yaşanıyor.Yaklaşık 250 bin kişi kuduz ısırığı alıyor. Sokak köpeklerinin idaresi, bakımı ve beslenmesi neredeyse imkânsız bir süreç” diyen Bu köpeklerin çocuklara, engellilere, yaşlılara ve diğer canlılara zarar verme ihtimalleri yeterli önlemleri almadığımız için her geçen gün artıyor. Yıllardır kuduz ölümleri ile alevlenen tartışmalarda henüz bir arpa boyuna ulaşılamadığı bir gerçektir” dedi.
BELEDİYELER KÖPEKLERİN ÜREME HIZINI KABUL EDEMEZ 2004 yılında çıkarılan 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu’nun kanunen hayvan haklarının korunmasına yönelik tarihi bir adım olduğunu belirten Çoban, şunları söyledi: “Kanun çıktıktan sonra sokak köpeklerini öldürmek yasaktı. Ayrıca hayvan barınakları ve rehabilitasyon merkezleri kurmanın yolu da budur.Köpeklerin üremelerinin kontrolü için kısırlaştırma,sağlık denetimleri için aşılama ve işaretleme faaliyetleri organize edilmiş ancak ülkemizde birçok belediye fiziki açıdan son derece yetersiz kalmıştır. barınaklar, operasyon alanları, veteriner hekim istihdamı, ilaç ve aşı temini gibi altyapı.Sorumluluklarını etkin bir şekilde yerine getiremediler.Bazı belediyeler, kanunun ilanından sonra birkaç yıl rastgele bir çalışma yapmadı.Artan sokak köpeği olarak izlediler Nüfus, halkın sağlığını ve güvenliğini tehdit ediyordu.Bu dönemde, 2004 ve sonrasında şehirlerde ve köylerde şüpheli kuduz ısırma vakaları önemli ölçüde artmaya başladı. Bazı belediyeler köpekleri toplayıp uzak köylerin yakınlarına bırakmanın çözüm olduğunu düşündüler. Şehirden kırlara taşınan ve geride bırakılan köpekler, köylerinin en sadık yerinde evlerinin önünde oynayan çocuklara saldırdı. Toplumda sevinçle karşılanan 5199 sayılı Kanunun ilanının üzerinden birçok bakımdan 18 yıl geçti. Bu dönemde sivil toplum kuruluşları, kamu kurumları ve belediyeler birlikte çalışarak işlevsel sistemler oluşturmaya çalıştılar ancak orta ölçekli bir belediyenin bitişiğinde bulunan bir hayvan barınağında maksimum 3-4 veteriner hekim, 1 taşıma aracı ile. , 8-10 yardımcı işçi, yaklaşık her doğumda 6-7 yavrusu olan binlerce sokak köpeğinin kısırlaştırma, aşılama, etiketleme, diğer tedavi ve bakım süreçleri yetersiz kaldı. Köpeklerin üreme yüzüne ayak uyduramadı. Sayıları geometrik olarak artan, 20-50 kg’ın ortasında olan, insanlarda tedirginlik yaratabilen, insanlara saldırı veya oyun amaçlı yaklaşabilen sokak köpeklerinin sayısı yıllar geçtikçe artmıştır. Rahatlık hali yaratılacağını söyleyen Çoban, “Yiyecek ve su ihtiyaçlarını karşılamak, uyum ve dinlenme inancıyla uygun bir barınak sağlamak, doğal davranışlarını desteklemek, tiplerini terk etmemek, izole olmamak, koşmak, zıplamak, uyumak, hareket etmek” şeklinde konuştu. ,oynamak,acı çekmemek,şiddete maruz kalmamak.Köpeklerin en kıymetli ihtiyaçları travma ve hastalıklara maruz kalmamaları,tehdit ve terör altında kalmamalarıdır.Gezerken 5 temel ihtiyacından kaç tanesi karşılanabilir? Sokakta biri su veriyor, biri tekmeliyor, hayvanı hırlıyor, korku ve tehdit hissediyor, gerginlik yaşıyor, kötüleşiyor, aç susuz kalıyor, kimi insanlara saldırıyor, hatta ölüme neden oluyor, kimi de aşktan kuyruk sallıyor sonuçta. köpeklerin belediye bakımevleri gözetiminde ve sorumluluğunda sokakta gezdirilmesi kısa ve orta vadede en gerçek çözümdür.Gerçek ve ekonomik bir şekilde tasarlanırken, barınaklarımızın sayısı ve kapasitesi hızla artırılırken, sahipsiz köpekler toplanıyor. uygun tekniklerle cinsiyetlerine ve diğer fiziksel ve mizaç özelliklerine göre farklı bölmelere yerleştirilmelidir. Bu şekilde kontrol altına alınan hayvanlarda kısırlaştırma olmasa bile üreme faaliyetleri sonlandırılır. Böylece, ameliyat edilen hayvan olmadan, önemli sterilizasyon maliyetleri ve ameliyat sonrası sorunlar; Sterilizasyon için ayrılan bütçe bakım ve beslenme için kullanılabilir. Belediyelerde periyodik sağlık muayeneleri, sağlık yönetimi ve bakım/besleme için yeterli sayıda işçi çalıştırılmalıdır. Ayrıca barınakların şeffaf ve topluma açık olması durumunda görevli personel ve gönüllülerin ortak çabası ile barınaktaki hayvanların refah düzeyi zaman içinde artacaktır.”
Yağmur birikintisinden su içmenin leptospirosis gibi bazı hastalıklar açısından son derece riskli olduğunu belirten Çoban, “Sokaklara bırakılan yemlerle, beş günlük açlığı ve vebayı sağlamaya çalışırken sokak köpeklerinin beslenme ihtiyacı kontrolsüz kaideler üzerinde. bir gün tokluk, yemlerin bozulması, fare ve sıçan gibi kemirgenleri kendilerine çekmeleri, sokak köpeklerinin insanlara bulaşan onlarca hastalığın yanı sıra kuduz gibi bilinen hastalıkların etkenlerini taşımaları. sokak köpeklerinin insanlara bulaşması halk sağlığı açısından son derece tehlikeli boyutlara ulaşmıştır.Köpekler biyolojik bomba gibi sokaklarda dolaşmaya devam etmektedir.Nesillerimizin sağlığı ve güvenliği için sokak köpekleri kontrol altında tutulmalı.Gerçek hayvanseverlere refah sağlanmalıdır. katkı ve çabalarıyla barınaklardaki koşullar.”
